Siedzenie w domu zachęca do wypieków, które już daaawno nie gościły na blogu. Zaczynam więc nadrabiać :) W związku z ostatnim brakiem drożdży w pobliskich sklepach, na szybko chwyciłam pierwszy z brzegu krem do karpatki - coś na osłodę kwarantanny. Krem jak krem, kupny i wygodny, więc nie będę się o nim rozpisywać, ale za to ciasto na karpatkę poezja. Pięknie wyrosło i tak smakowało, że z powodzeniem można się nim zajadać nawet bez dodatków w postaci kremu. Robiłam je pierwszy raz i chyba nie muszę dalej szukać przepisu na ciasto parzone, bo ten jest prosty i sprawdzony. Na pewno nie raz posłuży mi jako baza pod krem budyniowy czy z mascarpone. A może latem i fajne owoce w nim wylądują :)
